Ostatnie zmiany w szkolnictwie wyższym zaowocowały między innymi zmienioną listą dyscyplin naukowych. Odczuli to szczególnie etnolodzy i antropolodzy kulturowi oraz kulturoznawcy. Etnologia i kulturoznawstwo zostały wchłonięte przez nową dyscyplinę o nazwie „nauki o kulturze i religii”.
Na nic zdały się protesty zarówno etnologów (antropologów kulturowych) jak i kulturoznawców. Tak oto nowa ustawa połączyła w jeden wydział dwa instytuty oraz katedrę związane odtąd wspólną dyscypliną. W skład tego wydziału weszły, niejako automatycznie, Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej (dawniej Wydział Historyczny), Instytut Kulturoznawstwa (dawniej Wydział Nauk Społecznych), Katedra Religioznawstwa i Badań Porównawczych (także WNS). Dołączył do nich Instytut Teatru i Sztuki Mediów (dawniej Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej), którego pracownicy również przypisali się do nowo powstałych „nauk o kulturze i religii”. Nie tylko zresztą oni. Także wielu pracowników z filii w Kaliszu i Gnieźnie, filmoznawcy z Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej, językoznawcy z Wydziału Neofilologii.
Zdecydowaliśmy się na nazwę wydziału, która nie pokrywa się z nazwą dyscypliny, z powodów oczywistych. Nie chcemy, aby zniknęła antropologia, nie chcemy też zapomnieć o kulturoznawstwie. A zatem wydział opierać będzie się na trzech jednostkach: Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej (IEiAK), Instytucie Kulturoznawstwa (IK), w skład którego wejdzie Katedra Religioznawstwa i Badań Porównawczych oraz Instytucie Teatru i Sztuki Mediów (ITiSM). Będzie on zlokalizowany w trzech miejscach, czyli na Kampusie Ogrody (IK),w Collegium Historicum na Kampusie Morasko (IEiAK) oraz w Collegium Maius (ITiSM). Fakt ten stanowi swoiste wyzwanie dla pracowników nowego wydziału oraz – szczególnie – dla władz dziekańskich.
Etnologia istnieje na naszym uniwersytecie od początku jego istnienia. Początkowo jako Katedra Etnologii i Folkloru, po II wojnie światowej jako Katedra Etnologii i Etnografii, od 1982 roku jako Instytut Etnologii, a od 1992 jako Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej. Studia w tym stuletnim okresie ukończyło ponad 1600 studentów. W ostatnich dniach sierpnia głośno było o poznańskich antropologach, bowiem Instytut wraz z Polskim Towarzystwem Ludoznawczym był organizatorem kongresu Międzynarodowej Unii Nauk Antropologicznych i Etnologicznych (IUAES), który obradował pod hasłem „World Solidarities” i zgromadził 750 uczestników z 60 krajów.
Czytaj także: Prof. Waldemar Kuligowski. Poszerzanie pola wolności
Instytut Kulturoznawstwa jest miejscem badań i kształcenia studentów od 1976 roku. Jest jednym z trzech najstarszych ośrodków kulturoznawczych w Polsce. Kulturoznawstwo zostało wpisane na listę dyscyplin naukowych w 2005 roku i dawno przestało być uważane za dyscyplinę młodą, a studia kulturoznawcze – za tzw. unikatowe. Zdążyło też wytworzyć swoje subdyscypliny, takie jak np. kulturowe studia miejskie. Poznańscy kulturoznawcy właśnie zorganizowali w październiku ogólnopolską konferencję „Kulturowe odpowiedzi na kryzysy miejskie”.Katedra Religioznawstwa i Badań Porównawczych, która stanie się częścią Instytutu Kulturoznawstwa, istnieje od 2011 i przez te osiem lat, dzięki licznym publikacjom, zyskała ogólnopolską renomę.
Instytut Teatru i Sztuki Mediów ma też swoją historię. Tradycja badań teatrologicznych na poznańskiej polonistyce sięga lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku, jednak Instytut w prostej linii kontynuuje prace Katedry Dramatu, Teatru i Widowisk (Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej) powstałej w 2006 roku, zaś w obecnym kształcie istnieje od 2017 roku. Dwa kierunki studiów prowadzone przez ten instytut (wiedza o teatrze oraz media interaktywne) uzyskały w tym roku wyróżniającą ocenę Polskiej Komisji Akredytacyjnej.
Na Wydziale Antropologii i Kulturoznawstwa działają też dwa centra badawcze. Pierwsze to związane pierwotnie z Instytutem Teatru i Sztuki Mediów Interdyscyplinarne Centrum Badawcze „Humanities/Art/Technology” (HAT) oraz Regionalne Obserwatorium Kultury (Instytut Kulturoznawstwa), zajmujące się badaniami instytucji kultury i ich relacji z publicznością
W tej sytuacji naturalnym zamierzeniem władz dziekańskich w nadchodzącym roku jest integracja przy zachowaniu odrębności tworzących wydział jednostek,współpraca w sferze badań oraz dydaktyki, a przede wszystkim dbałość o poziom badań naukowych w perspektywie zbliżającej się ewaluacji dyscypliny. Plany te, wraz z wszystkimi pracownikami wydziału, zamierzają realizować władze dziekańskie w składzie: prof. UAM dr hab. Jacek Sójka (dziekan), prof. UAM dr hab. Rafał Koschany (prodziekan ds. nauki), prof. UAM dr hab. Wojciech Dohnal (prodziekan ds. strategii rozwoju wydziału), prof. UAM dr hab. Agnieszka Jelewska (prodziekan ds. współpracy międzynarodowej), prof. UAM dr hab. Jacek Zydorowicz (prodziekan ds. studenckich i kształcenia).
