Otrzymać nagrodę im prof. Adama Bielańskiego to dla chemika wielki zaszczyt. W tym roku,
w trzeciej edycji nagroda przypadła w udziale byłemu rektorowi UAM, profesorowi Bogdanowi Marcińcowi za „Wybitne osiągnięcia w dziedzinie chemii i katalizy związków krzemu i nową strategię syntezy reagentów metaloorganicznych i (nano)materiałów.”

Nagroda im. Profesora Adama Bielańskiego utworzona została z inicjatywy środowiska naukowego Krakowa, reprezentowanego przez Polską Akademię Umiejętności, Uniwersytet Jagielloński, Akademię Górniczo-Hutniczą im. Stanisława Staszica w Krakowie oraz Instytut Katalizy i Fizykochemii Powierzchni PAN im. Jerzego Habera. Jest ona przyznawana co dwa lata (od 2018 roku) za wybitne osiągnięcie w dziedzinie chemii. W roku 2022 Komisja Nagrody pod przewodnictwem prof. Ewy Brocławik przyznała nagrodę im. Adama Bielańskiego profesorowi Bogdanowi Marcińcowi

W uzasadnieniu do jej przyznania czytamy:  Tegoroczny laureat otrzymuje nagrodę za odkrycie szeregu ważnych reakcji katalitycznych w chemii krzemu (także boru i germanu) prowadzących do wytworzenia nowych materiałów krzemoorganicznych i metaloorganicznych. Spektakularnym sukcesem było odkrycie reakcji sililującego sprzęgania olefin z winylosilanami – uznawanej za jedną z najbardziej perspektywicznych reakcji w chemii krzemu. Osiągnięcie to jest wysoko cenione, w literaturze światowej spotyka się określenie „metatezy Marcińca” lub „sprzęgania Marcińca”.

– Profesor Adami Bielański miał to szczęście, że żył bardzo długo i w bardzo dobrej kondycji. Niech pan sobie wyobrazi, że jeszcze  po 80-tce napisał podręcznik z chemii nieorganicznej, który był przyjęty z ogromnym aplauzem – mówi prof. Bogdan Marciniec. – To był niezwykle skromny człowiek, dysponujący ogromną wiedzą. Był wizjonerem i nie ma w tym nic z przesady. To on w 1979 roku opublikował w Nauce Polskiej artykuł na temat perspektyw wykorzystania wodoru jako paliwa przyszłości. Ponad
40 lat temu w sposób precyzyjny opisał procedury, do których my dopiero teraz wracamy. Tym bardziej nagroda jego imienia jest dla mnie cenna.  Przez większość mojego naukowego życia byłem w niego zapatrzony i teraz jestem dumny z jej otrzymania.

Profesor dr hab. Bogdan Marciniec należy do ścisłej czołówki współczesnych chemików polskich i jest światowej rangi specjalistą w dziedzinie chemii krzemoorganicznej i katalizy metaloorganicznej oraz zastosowania badań katalitycznych w syntezie organicznej i syntezie nanomateriałów.

Czytaj też: Czytaj też: Trzy korony prof. Bogdana Marcińca

Aktywność naukowa prof. Marcińca obejmuje badania podstawowe oraz badania technologiczne wraz z promocją i transferem wyników do praktyki przemysłowej. Jest twórcą Wielkopolskiego Centrum Zaawansowanych Technologii, autorem lub współautorem i edytorem 15 książek (9 w j. angielskim), ponad 450 publikacji i rozdziałów w książkach oraz ponad 200 patentów i zgłoszeń patentowych, 42 technologii, z których 14 wdrożono w Przedsiębiorstwie Innowacyjno-Wdrożeniowym „UNISIL” w Tarnowie-Mościcach założonym w 1989. W 2009 r został uhonorowany prestiżową nagrodą Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej za wybitne osiągnięcia i odkrycia naukowe w obszarze nauk technicznych.  Obecnie dwunastu z jego uczniów jest samodzielnymi pracownikami naukowymi (7 tytularnymi profesorami).

Wykład prof. Bogdana Marcińca do obejrzenia na stronie: www.youtube.com/watch?v=ZqRqyDJEz0U