Kapsuła stworzona przez zespół naukowo-badawczy profesora Artura Stefankiewicza wygrała głosowanie na cząsteczkę roku 2020 czytamy na stronie American Chemical Society!
Wcześniej informowaliśmy, że międzynarodowy zespół naukowców, z udziałem chemików z Wydziału Chemii i Centrum Zaawansowanych Technologii UAM, prof. dr hab. Arturem Stefankiewiczem i mgr Anną Walczak zaprojektował i wytworzył nowy typ materiałów - porowate ciecze jonowe. Wyniki badań opublikowało prestiżowe czasopismo Nature Chemistry.
Materiały porowate, swoją strukturą przypominającą gąbkę lub pumeks, od dawna stanowią obiekt wzmożonych badań wielu czołowych zespołów naukowych na całym świecie. Powodem tego jest ogromny potencjał aplikacyjny tego typu materiałów m. in. w separacji i sekwestracji gazów czy katalizie. Największe koncerny chemiczne na całym świecie, w tym niemiecki gigant firma BASF, nie tylko inwestują w badania nad tego typu strukturami lecz już produkują te materiały na skalę przemysłową.
Czytaj też: Cząsteczka roku 2020
Zdecydowana większość dotychczas otrzymanych materiałów porowatych ma postać ciała stałego. Porowate ciecze, czyli ciecze zawierające w swej strukturze puste przestrzenie tzw. pory o średnicy od kilku do kilkudziesięciu nanometrów, zdolne do selektywnego wiązania różnego rodzaju cząsteczek chemicznych, są znane i intensywnie rozwijane dopiero od kilku lat.
Czytaj także: Dr Michał Bogdziewicz. Zły klimat dla buka
Teraz brytyjsko-polsko-australijski zespół naukowców opracował nowy ciekły materiał porowaty, w którym regularnie rozmieszczone i stabilne ‘wolne’ przestrzenie w cieczy o kształcie czworościanu niezwykle efektywnie wiążą nie tylko cząsteczki o podobnym lub nawet identycznym składzie chemicznym (izomery alkoholi) ale również cząsteczki gazów w tym, fluorochlorowęglowodory czyli popularne freony. Selektywne kompleksowanie, zwłaszcza cząsteczek z grupy freonów, jest niezwykle istotne gdyż związki te przyczyniają się do niszczenia warstwy ozonowej w stratosferze atmosfery ziemskiej – zaznacza prof. Stefankiewicz.
- Obecnie chyba naczelnym tematem, który przewija się w moim zespole, są wszelkiego rodzaju klatki czy nanokapsuły. Kończymy, wydaje mi się bardzo ciekawą, pracę mojego doktoranta Marcina Konopki, w której przedstawimy termodynamikę i kinetykę tworzenia strukturalnie różnych nanokapsuł rozpuszczalnych w wodzie. Kolejna praca, która powinna się niedługo ukazać, to projekt mojej doktorantki Ani Brzechwy, pracującej nad klatkami fluorescencyjnymi. Druga część mojego zespołu pracuje nad polimerami i kompleksami do zastosowań w katalizie. Sporo się dzieje, chęci do pracy jest dużo, tylko czasu brakuje.
Czytaj też:
