Zarządzanie platformami cyfrowymi wymaga od ich administratorów podjęcia szeregu działań, których skutkiem powinna być zwiększona widoczność archiwizowanego dorobku. Bardzo ważne jest monitorowanie źródeł ruchu na platformach cyfrowych, tj. sposobu dotarcia do zasobu przez użytkowników. W przypadku repozytorium AMUR około 60% osób korzystających z zasobu rozpoczyna wyszukiwanie od Google. Dlatego tak ważne jest, żeby zoptymalizować platformę pod kątem wyszukiwarek (ang. SEO - Search Engine Optimization). W dużym uproszczeniu chodzi o takie przystosowanie bazy danych, żeby roboty, które widzą tylko tekstową warstwę strony, a więc nie czytają plików graficznych, audio czy wideo, mogły dotrzeć do zasobu. Dość znaczna część użytkowników dociera do treści zamieszczanych na platformach poprzez witryny odsyłające. W przypadku naszego repozytorium ponad 36% osób trafia na interesujące ich treści właśnie w ten sposób. W tym kontekście należy pamiętać o zastosowaniu interoperacyjnych protokołów, dzięki którym budowane są sieci powiązań między różnymi systemami. Najpowszechniej stosowanym mechanizmem, który wspiera interoperacyjność jest protokół gromadzenia metadanych OAI (ang. Open Archives Initiative Protocol for Metadata Harvesting). Umożliwia on agregatorom pobieranie metadanych obiektów cyfrowych, które zostały zarchiwizowane w repozytoriach, czyli ułatwia komunikację między różnymi systemami. Istotnym czynnikiem wpływającym na dobrą widoczność zarchiwizowanego dorobku są metadane o wysokiej jakości. Dlatego ważne jest stosowanie standardów metadanych. Duże znaczenie ma również odpowiednie przygotowanie archiwizowanych w repozytorium materiałów. W tym kontekście pojawia się termin ASEO (ang. Academic SEO), który definiuje optymalizację tekstów pod kątem wyszukiwarek internetowych. Administratorzy powinni również starannie zaplanować obecność swoich platform w mediach społecznościowych, ponieważ jest to nowy, coraz bardziej istotny kanał komunikacji naukowej. Według danych z 2016 roku, aż 2,31 miliarda ludzi na świecie korzysta z mediów społecznościowych. Warto dodać, że sygnały płynące z tych mediów są uwzględniane w algorytmach wyszukiwarek. Dzięki rzetelnie prowadzonym profilom platform (AMUR ma swoje aktywne konto na Twitterze)  możemy zbudować dobre relacje z użytkownikami, co umożliwi popularyzację dorobku polskich uczonych.

Czytaj też: Dokąd zaprowadzi nas Sztuczna Inteligencja?

Następstwem efektywnego upowszechnienia metadanych oraz pełnotekstowych obiektów na platformach cyfrowych jest wzrost widoczności dorobku naukowego, co z kolei implikuje występowanie wskaźników świadczących o jakości zasobu (cytowania), jak i o zainteresowaniu zasobem (statystyki pobrań, wskaźniki altmetryczne) oraz może prowadzić do podniesienia pozycji uczelni w różnych rankingach webometrycznych.