Tytuł profesora to jedno z najważniejszych i najbardziej prestiżowych osiągnięć w świecie akademickim. Uzyskać go przed czterdziestką – to już wyczyn, który wymaga nie tylko wybitnych kompetencji naukowych, ale też determinacji, pasji, odwagi, a czasem... odrobiny szaleństwa. W tym numerze „Życia Uniwersyteckiego” z dumą przedstawiamy szesnaścioro naukowców i naukowczyń Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, którzy zdobyli ten tytuł, zanim ukończyli czterdziesty rok życia.
To nie tylko wybitni badacze – to ludzie z krwi i kości. Mają swoje pasje, rodziny, ulubione potrawy i książki. Kochają naukę, ale nie żyją wyłącznie nią. Ich kariery to dowód na to, że UAM potrafi nie tylko rozpoznać potencjał, lecz także stworzyć środowisko, w którym młodzi naukowcy mogą rozwijać się szybciej niż gdziekolwiek indziej.
Spektakularne ścieżki kariery prof. Tomasza Łuczaka – matematycznego geniusza, który uzyskał profesurę już w wieku 31 lat, prof. Michała Klichowskiego – innowatora edukacji i jednego z najmłodszych dyrektorów centrum badawczego w Polsce, czy prof. Przemysława Czaplińskiego – humanisty o niezwykłej erudycji i wrażliwości, to powód do dumy i inspiracja dla kolejnych pokoleń. Równie budujące jest to, że wśród profesorów przed czterdziestką są także liderzy jednostek badawczych – prof. Artur Stefankiewicz, dyrektor Centrum Zaawansowanych Technologii, oraz prof. Jakub Rybka, dyrektor Centrum NanoBioMedycznego – którzy z powodzeniem łączą naukowe pasje z wybitnymi zdolnościami organizacyjnymi.
W gronie bohaterów tego numeru są chemicy, prawnicy, językoznawcy, literaturoznawcy, matematycy, biolodzy i politolodzy. Każdy z nich kroczy własną ścieżką, ale wszystkich łączy jedno: są dziś najlepszymi ambasadorami polskiej nauki na świecie.
Ich historie to także opowieść o sile akademickiego środowiska i systemowego wsparcia dla młodych badaczy. Dziś kuźnią przyszłych talentów są Szkoły Doktorskie UAM, które tworzą inspirującą przestrzeń dla ponad 850 doktorantek i doktorantów. To tu młodzi naukowcy nie tylko zdobywają wiedzę, ale przede wszystkim stają się jej twórcami i innowatorami.
Opowieści o 16 mądrych ludziach szukaj: TUTAJ
Misją szkół doktorskich jest wszechstronne wspieranie rozwoju doktorantów – zarówno naukowego, jak i intelektualnego, społecznego oraz zawodowego. Realizowanie dużej części programów kształcenia w języku angielskim nadaje społeczności doktoranckiej międzynarodowy charakter – dziś tworzy ją ponad 120 obcokrajowców z 38 krajów. Wysokiej klasy infrastruktura badawcza, rozbudowane zasoby biblioteczne oraz ścisła współpraca z promotorami pozwalają na prowadzenie ambitnych i nowatorskich badań, których efekty coraz częściej znajdują zastosowanie poza murami uczelni – w administracji, biznesie i społeczeństwie obywatelskim. UAM jako uczelnia badawcza nie tylko inspiruje – realnie otwiera młodym naukowcom drogę do kariery. Także tej na arenie międzynarodowej.
Dowodem na to jest historia Karola Wapniarskiego – wybitnego doktoranta Szkoły Doktorskiej Nauk Społecznych, który w wieku 22 lat kończy doktorat z kognitywistyki i planuje kontynuować swoją karierę naukową na Uniwersytecie w Cambridge. Jego przykład pokazuje, że droga „z Poznania do świata” nie tylko istnieje – bywa też zaskakująco krótka, jeśli towarzyszą jej talent, pracowitość i właściwe wsparcie.
