Piękna architektura to rzecz szczególna i wyróżniająca zabytkowe budynki Uniwersytetu Adama Mickiewicza.
Collegium Minus – zabytkowy, neorenesansowy gmach zlokalizowany w obrębie poznańskiej Dzielnicy Cesarskiej przy placu Mickiewicza.
Obiekt wybudowany został na potrzeby Akademii Królewskiej w Poznaniu w 1909 według projektu Edwarda Fürstenaua. Uroczyste otwarcie nastąpiło 18 stycznia 1910. Obecnie mieści przede wszystkim Aulę Uniwersytecką i Rektorat UAM, a także siedzibę SAUAM, Małą Aulę i inne agendy uniwersyteckie.
Zobacz: Turniej Filmoznawczy za nami
Elewację dominują dwa potężne portyki z wysokimi szczytami. Okrągła wieża od strony torowisk kolejowych, budowana była, jako platforma dla obserwatorium astronomicznego. W Małej Auli, na centralnej ścianie, umieszczona jest kopia obrazu Jana Matejki Założenie Akademii Lubrańskiego (oryginał mieści Muzeum Narodowe w Poznaniu). Hol i korytarze zdobią liczne tablice i popiersia ludzi zasłużonych dla Uniwersytetu i kultury narodowej, takich jak m.in. Fryderyk Chopin, Heliodor Święcicki, czy Edward Taylor. Przed Collegium w maju 2010 postawiono Ławeczkę Heliodora Święcickiego.
Collegium Maius – gmach wzniesiony na działce pomiędzy ulicami: Fredry (dawniej ul. Berlińska), Al. Niepodległości i Kościuszki (dawniej Wały Królewskie) w latach 1908–1910 w stylu neobarokowym z elementami stylu neoklasycznego, jako część Dzielnicy Cesarskiej.
Od 2008 mieści się tu Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. Po przeprowadzce wydziału na tyłach budynku powstała nowoczesna biblioteka dla studentów filologii klasycznej, słowiańskiej i polskiej. Jej uroczyste otwarcie nastąpiło 25 września 2009 roku.
Na osi głównej znajduje się półokrągły ryzalit przykryty kopułą, która obecnie nieznacznie różni się od swojego stanu pierwotnego m.in. jest niższa, bardziej przysadzista i posiada inne otwory okienne. Niegdyś elewację zdobiło 6 rzeźb ulokowanych na tamburze (miedzianej wówczas) kopuły: cystersa, Krzyżaka, mieszczańskiego Salzburczyka i Holendra oraz chłopów z Westfalii i Szwabii – „apostołów niosących niemiecką cywilizację na wschód” (usunięte dopiero w 1945). Godny uwagi jest hall główny o przeszklonym dachu, wyłożony różnobarwnym marmurem z obiegającą go wokół galerią. Wewnątrz hallu znajduje się popiersie Karola Marcinkowskiego.
Na fasadzie znajduje się tablica upamiętniająca brawurową akcję poznańskich harcerzy, którzy w 1940 na kopule będącego wówczas siedzibą policji budynku wywiesili polską flagę.