W holu Collegium Iuridicum Novum na Wydziale Prawa i Administracji otwarto wystawę pt. „Fotografie prof. dra hab. Tadeusza Cypriana sprzed 100 lat. Nieznane negatywy”. I to jest dopiero początek przygody z pasją zasłużonego dla UAM Profesora. Wystawę można oglądać do 29 października.

Na ekspozycji zaprezentowano 33 fotografie z cudem ocalałego zbioru, na który składają się 133 prace przekazane niegdyś przez córkę profesora. Wszystkie można będzie podziwiać w książce poświęconej temu wydarzeniu.

- Z ogromnym zainteresowaniem przyjąłem inicjatywę zorganizowania dzisiejszej wystawy – powiedział w trakcie jej otwarcia prof. Tomasz Nieborak, dziekan WPiA. - Wydarzenie odbywa się w ramach obchodów XXIV Dni Lwowa i Kresów w Poznaniu. To samo wskazuje, że myśląc o przyszłości nie zapominamy o przeszłości. Mamy świadomość, że tym co nas inspiruje do działania są osiągniecia naszych poprzedników.

Czytaj też: Prof. Tadeusz Cyprian. Toga i obiektyw

Kurator wystawy Robert Andre: Jesteśmy niezwykle wdzięczni córce profesora Cypriana za prezent, który otrzymaliśmy przed laty. Było nim małe pudełko z napisem Francja 1919, w którym znajdowały się 133 negatywy związane z pobytem profesora w tym kraju. Negatywy aż do dzisiaj nie były nigdy publikowane. Zanim to jednak nastąpiło musieliśmy przejść przez trudny proces identyfikacji zdjęć, bowiem tylko niektóre z nich były opisane i to w zdawkowy sposób. Pomogła nam rzesza ekspertów, ale przede wszystkim jeden z mieszkańców miasteczka, w którym był zlokalizowany obóz wojskowy w 1919 roku.

W trakcie spotkania z pracami profesora Tadeusza Cypriana można było wysłuchać niezwykle ciekawych wykładów Moniki Piotrowskiej pt. „Fotograficzne oko i reporterski słuch polskiego przedstawiciela w Norymberdze – Tadeusza Cypriana” oraz prof. Pawła Wilińskiego o wkładzie bohatera dnia w rozwój prawa karnego międzynarodowego.

Serdecznie zapraszamy do obejrzenia zdjęć na wystawie w WPiA.

Czytaj też: Fotografia czyli sztuka zmiany.

Prof. Tadeusz Cyprian podczas I wojny światowej odbył kampanię włoską w wojsku austriackim. Po dostaniu się do niewoli, uciekł do Francji i wstąpił do lotnictwa. Do kraju wrócił w 1919 roku. Skończył studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1925 roku rozpoczął pracę sędziego w Poznaniu. Zmobilizowany w 1939 roku jako porucznik rezerwy lotnictwa, w 1941 roku został przez gen. Sikorskiego oddelegowany do ,,Komisji dla badania przyczyn klęski wrześniowej’’. Jako delegat Rządu Polskiego brał udział w procesach zbrodniarzy wojennych. Po powrocie do kraju jako prokurator Najwyższego Trybunału Narodowego oskarżał w procesach  Hessa, Forstera, Gortha...

Do Poznania wrócił jako profesor na Wydziale Prawa UAM. Był kierownikiem katedry prawa karnego. Nigdy nie zaprzestał swej pasji fotografowania (wydał 15 książek o tej tematyce). Był też założycielem Związku Polskich Artystów Fotografików, a w czasie II wojny fotografem w Polskich Siłach Powietrznych na Zachodzie.