Decyzja o kandydowaniu na funkcję rektora Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest najważniejszą decyzją mojego życia. Podjąłem ją mając świadomość z jakim ogromnym zobowiązaniem wobec społeczności akademickiej - Pracowników, Doktorantów i Studentów jest ona związana. Zadaniem rektora jest dbanie o rozwój Uczelni, jej godne reprezentowanie, a także troska o każdego członka naszej społeczności. Dbałość o ich dobro, chęć służenia im, stworzenie jeszcze lepszych warunków pracy i rozwoju to moje najgłębsze motywacje i główne cele. I jest to moje zobowiązanie.
Aby właściwie sprawować funkcję rektora trzeba być do niej gruntownie przygotowanym. Mnogość różnorodnych doświadczeń oraz dobrze zdefiniowana i klarowna ścieżka rozwoju, także naukowego, a także dokonania organizacyjne i zarządcze powinny być przepustką do ubiegania się o tę zaszczytną, ale przede wszystkim odpowiedzialną funkcję. Kandydat na rektora powinien łączyć cechy doświadczonego badacza oraz świetnego menadżera, by sprawnie zarządzać uczelnią, a także aktywnie wpływać na politykę naukową państwa. Dlatego powinien być także dobrze rozpoznawalny poza swoją uczelnią, cieszyć się szacunkiem i uznaniem w polskim i międzynarodowym środowisku akademickim.
Moja droga życiowa i dokonania sprawiają, że czuję się do tej funkcji dobrze przygotowany. UAM jest moim miejscem, moją Alma Mater. Tutaj studiowałem, tu przechodziłem kolejne etapy kariery akademickiej, z naszym Uniwersytetem związałem całe moje zawodowe życie. Stąd wyruszałem na zagraniczne staże naukowe, ale zawsze tutaj wracałem. Pracowałem i pracuję na rzecz UAM pełniąc różne funkcje - prodziekana ds. studenckich, dziekana Wydziału Fizyki oraz prorektora ds. nauki i współpracy międzynarodowej. Od roku buduję Szkołą Doktorską UAM.
Na bazie moich uniwersyteckich i poza uniwersyteckich doświadczeń, krajowych i międzynarodowych oraz moich różnorodnych aktywności eksperckich, a także licznych rozmów z Koleżankami i Kolegami Profesorami, z Młodymi Badaczami oraz Doktorantami i Studentami ukształtowała się moja wizja rozwoju naszego Uniwersytetu.
Uniwersytet to przede wszystkim piękna historia i pielęgnowana przez nas, ludzi Uniwersytetu, tradycja. Zadbam, abyśmy mądrze z niej czerpali, gdyż nasza wyjątkowość polega na umiejętnym łączeniu jego tradycji z pragmatycznym dostosowywaniem się do wyzwań przyszłości. Uniwersytet jest dla mnie wspólnotą ludzi skupionych wokół poszukiwania prawdy i uniwersyteckich wartości. Zadbam o wzmacnianie naszej Wspólnoty. Uczynię wszystko, aby przynależność do niej wiązała się z poczuciem dumy, ale także oznaczała wspólną odpowiedzialność za nasz rozwój.
Uniwersytet nasz, w swojej już ponad 100-letnej historii ogromnie się zmienił, a tempo tych zmian ostatnio szybko wrosło. Pora więc na zrównoważony rozwój i skoncentrowanie się na zadaniach podstawowych. Naszą wspólną ambicją jest z pewnością Uniwersytet silny badaniami, świetnie kształcący, z dobrze wypełnianą misją społeczną i kulturotwórczą. Sprawię, że UAM będzie stawał się coraz lepszym miejscem dla uprawiania badań naukowych. Zarówno tych humanistycznych i społecznych, bez których bardzo ubogi byłyby człowiek i społeczeństwa, jak i tych z zakresu nauk ścisłych i przyrodniczych, które prowadzą do lepszego zrozumienia natury i poprawy ludzkiego życia. Dyscyplin naukowych nie należy postrzegać w relacji konkurencyjności, bo wszystkie stanowią o naszym intelektualnym bogactwie. Stworzę im stymulujące warunki do rozwoju i zadbam, aby rozwój ten następował w sposób zrównoważony. UAM potrzebuje spójnej polityki naukowej, która efektywnie połączy projekt „Inicjatywa Doskonałości – Uczelnia Badawcza” z innymi naszymi działaniami.
Czytaj też: Prof. Ryszard Naskręcki. Jesteśmy na europejskim poziomie
Intensywny rozwój badań naukowych nie może odbywać się kosztem jakości kształcenia. Będę wspierał zaangażowanych dydaktyków i rozwijał najlepsze inicjatywy dydaktyczne.
Uniwersytet jest dla mnie miejscem, w którym spotykają się mistrzowie i uczniowie, jest środowiskiem przyjaznym dla rozwoju studentów i doktorantów. Zadbam, aby mogli w sposób indywidualny zaspokajać w UAM swoją ciekawość świata, by dobrze przygotowali się do przyszłego życia. Wzmocnię samorządność studencką i doktorancką oraz studencki ruch naukowy. Uczynię wszystko, aby czuli się pełnoprawnymi członkami wspólnoty uniwersyteckiej, ale także, aby mieli poczucie odpowiedzialności jaką niesie ze sobą partnerskie współuczestnictwo.
Uniwersytet wchodzi w nowy, bardzo wymagający etap swojego rozwoju. Dlatego potrzebuje lidera, który z jednej strony potrafi słuchać i prowadzić dialog, z drugiej zaś potrafi podejmować śmiałe decyzje. Jako rektor będę wzmacniać kolegialność akademicką, rozumianą jako wspólne podejmowanie decyzji w procesie krytycznej dyskusji oraz współdzielenia odpowiedzialności. Będę wspierał autonomię badaczy oraz jednostek organizacyjnych tak, aby uwolnić nasz potencjał i kreatywność. Dobrze wiem, że nie ma generalnych i dobrych dla wszystkich rozwiązań. Te powinny powstawać tam, gdzie najlepiej łączą się badania i kształcenie, czyli na autonomicznych wydziałach, które wspólnie realizują strategiczne cele Uniwersytetu.
Zachęcam Państwa do dialogu, ale także do „współtworzenia” naszej uniwersyteckiej rzeczywistości, tej obecnej i tej przyszłej. Wspólnie sprostamy wyzwaniom przyszłości!
