Kształcenie studentów stanowi niezwykle ważną sferę zawodowej aktywności nauczycieli akademickich – absorbującą, wymagającą kreatywności i wielorakich kompetencji, umożliwiających umiejętne przełożenie na język dydaktyki osiągnięć danej dyscypliny, by móc skutecznie wdrażać studentów w samodzielny tryb studiowania i zachęcać ich do prowadzenia własnych badań.
To trudna, ale też satysfakcjonująca sztuka, niepozwalająca nigdy spocząć na laurach, wytrącająca z rutynowego myślenia, zmuszająca do ciągłego dokształcania się i przystosowywania do zmieniających się oczekiwań i potrzeb kolejnych roczników, a jak pokazał ostatni rok pandemii – także do twórczego i elastycznego dostosowania się do niekomfortowych warunków kształcenia zdalnego.
Słyszy się czasami opinie, że działalność dydaktyczna bywa niedostatecznie doceniona, ustępując pola zwykle silniej eksponowanym osiągnięciom badawczym pracowników uniwersyteckich. I choć zapewne jest tu jeszcze wiele do zrobienia, to odpowiedzią na ten stan rzeczy jest z pewnością nagroda „Praeceptor Laureatus” ustanowiona w 2017 roku przez rektora UAM prof. Andrzeja Lesickiego. To prestiżowe wyróżnienie, przyznane w tym roku akademickim już po raz czwarty, skierowane jest do najlepszych dydaktyków ze wszystkich z wydziałów i filii naszej uczelni, a sam proces ich wyłaniania pozostaje ściśle związany ze zdaniem społeczności studenckiej.
Największą satysfakcją dla każdego nauczyciela akademickiego będzie bowiem zawsze docenienie jego pracy dydaktycznej przez grono osób najbardziej zainteresowanych. Taka idea przyświecała tej najmłodszej z naszych nagród uniwersyteckich, która stanowi szczególnie cenne wyróżnienie dlatego właśnie, że przyznawana jest na podstawie opinii wyrażonych przez studentki i studentów. Do dziekanów należy jedynie wskazanie kandydatów do nagrody spośród tych nauczycieli akademickich, którzy w minionym roku akademickim uzyskali najwyższe oceny w ankietach wypełnianych przez studentów po zakończeniu zajęć. W drugim etapie konkursu studenci danego wydziału lub filii decydują o wyborze najlepszego ich zdaniem dydaktyka, oddając głos w elektronicznej ankiecie. Głosowanie odbywa się w maju każdego roku, a laureatów społeczność akademicka poznaje w październiku podczas uroczystości inauguracji roku akademickiego, kiedy to UAM zwyczajowo honoruje osoby zasłużone ze środowiska akademickiego. Wyróżnieni otrzymują od rektora nagrodę dydaktyczną II stopnia wraz z dyplomem i symboliczną statuetką patrona naszego uniwersytetu. W tym roku została dodatkowo przyznana nowa nagroda dydaktyczna – „Praeceptor Optimus” – którą otrzymało dwóch nauczycieli akademickich, trzykrotnie wyróżnionych nagrodą „Praeceptor Laureatus”. Zostali oni uhonorowani nagrodą dydaktyczną I stopnia.
Praeceptor Laureatus to wykładowca z pasją i energią do działania, wymagający i uczący myślenia, w pełni zaangażowany w kształcenie i budujący relacje z studentami. To najlepszy z najlepszych, ale też jeden z wielu prawdziwie zaangażowanych w swoją pracę nauczycieli akademickich naszej Almae Matris. W ostatnim roku zmieniła się w dużym stopniu forma kontaktu: spotykamy się zdalnie i zaocznie, wykorzystując techniki i metody kształcenia na odległość, oglądając się jedynie na ekranach monitorów czy korzystając z innych uniwersyteckich form komunikacji. Ale to, co najważniejsze, co stanowi o istocie procesu studiowania, pozostało bez zmian – myślę tu o specyficznej dla środowiska uniwersyteckiego relacji mistrz - uczeń, którą gwarantują w szczególności nauczyciele akademiccy wyróżnieni nagrodą „Praeceptor Laureatus”. W tym roku pandemia, niestety, pokrzyżowała nam plany i nie mieliśmy okazji zaprosić ich na uroczyste wręczenie statuetek do Auli Uniwersyteckiej. Nie było zatem okazji przedstawić ich osobiście, dlatego cieszę się ogromnie, że mamy dziś okazję poznać bliżej laureatów na łamach „Życia Uniwersyteckiego”. Oddajmy im zatem głos.
zob. też.
