Już po raz czwarty studenci Wydziału Nauk Geograficznych i Geologicznych wybrali się w odległy zakątek świata w ramach studenckiego projektu naukowego GEOpraktyki. W tym roku celem stała się Socjalistyczna Republika Wietnamu.
Założeniem tegorocznej wyprawy zatytułowanej „W dorzeczu Mekongu” było pobranie próbek wody, gleb i osadów celem późniejszego zbadania ich składu chemicznego, zawartości metali ciężkich znajdujących się w powierzchniowej warstwie oraz zanieczyszczeń. Wykonane zostały pomiary meteorologiczne potwierdzające poziomy ewaporacji. Podjęto także próbę diagnozy stanu infrastruktury i uwarunkowań atrakcyjności turystycznej Wietnamu.
Nasza wyprawa rozpoczęła się w stolicy, czyli Hanoi. Miasto zrobiło na nas duże wrażenie gdzie poza różnicą kulturową, kulinarną panuje tu „nowojorski tłok’. Hanoi nigdy „nie śpi” - mieszkańcy wstają przed wschodem słońca - od rana w pośpiechu rozstawiając stragany, targowiska. Pracują do późnych godzin nocnych dlatego nie dziwi nas popołudniowa sjesta Wietnamczyków (odpoczywają na skuterach, rikszach czy hamakach rozwieszanych na drzewach). Obserwowanie codziennych zwyczajów, zachowań, stylu prowadzenia pojazdów pozwoliło nam już od pierwszych dni zrozumieć jak mamy „działać” dalej.
Czytaj też: Studenci pokazują mankamenty Poznania
Podróżując po kraju obserwowaliśmy pozostałości, a zarazem odbudowujące się miasta po działaniach militarnych na Półwyspie Indochińskim (lata 1957–1975 - wojna wietnamska). Liczne pomniki przywódcy komunistycznej rewolucji, Ho Chi Minh’a przypominają czas zmian, a młody naród wietnamski (dwie trzecie ludności kraju urodziło się po zjednoczeniu Wietnamu) ma świadomość, że teraz następuje okres intensywnego rozwoju kraju.
„Ale Sajgon!” to powiedzenie w pełni odzwierciedla to jak wygląda ruch uliczny w Ho Chi Minh City (dawniej Sajgon). Ulice pokryte są dywanem pędzących skuterów. Każdy z nich jedzie tam gdzie bliżej, gdzie szybciej nie patrząc na innych, tylko przed siebie. Paradoksalny jest fakt, że dzięki temu cała komunikacja miejska i ruch uliczny jest płynny. Poddając się lokalnym zwyczajom staliśmy się częścią tej ulicznej układanki, gdzie wyprzedzanie na trzeciego, z lewej, z prawej, przejazdy na czerwonym, jazda pod zakaz, postoje na środku ulicy czy przejazd ronda w przeciwnym kierunku - nie były nam obce. Nie obyło się też bez jazdy po chodniku.
Pod względem tradycji kulinarnych Wietnam dzieli się na trzy regiony: na północy częściej niż w innych regionach używa się sos sojowy, a także jada potrawy z węży i żab; centrum, słynie z różnorodności warzyw i owoców; natomiast południe bazuje na rybach i owocach morza. Podstawę kuchni wietnamskiej stanowią dania z ryżem, makaronem ryżowym podawane na wiele sposobów (smażone, gotowane, zalane wrzątkiem, z warzywami lub z mięsem) oraz tradycyjna zupa Pho.
Celem naszego wyjazdu, oprócz badań naukowych z zakresu hydrologii, gleboznawstwa i turystyki było zapoznanie się z kulturą i obyczajami mieszkańców Wietnamu. W poznawaniu lokalnych zwyczajów pomagały nam bliskie kontakty z lokalną ludnością. Staraliśmy się współpracować z nimi podczas przygotowywania posiłków na ulicznych straganach, sprzedawania biletów w autobusach, wiosłowania na łódkach podczas rejsów. Nabyliśmy też niezbędną w Wietnamie umiejętność targowania się!
Pozyskanie wiarygodnych i miarodajnych próbek gleb i wód łączyło się z wchodzeniem po kolana w lepka maź - gytię potocznie zwaną błotem, przejechaniem na skuterach setek kilometrów w regiony rzadko odwiedzane przez turystów, łamaniem szeregu zakazów - przez co kilkukrotnie tłumaczyliśmy ochronie bądź policji kim jesteśmy, co robimy i do czego wykorzystane zostaną pobrane próbki. Spotykaliśmy się z dużym wsparciem i przychylnością mieszkańców, którzy wspomagali nas w działaniach np. udostępniając łódki do poboru wody.
Podróż z północy na południe pozwoliła na zapoznanie się z geo- i bioróżnorodnością kraju oraz zebranie unikatowego materiału do przeprowadzenia analiz po powrocie do Polski. Po raz kolejny młodzież udowodniła, że chcieć to móc! Łącząc zdobytą na studiach wiedzę z umiejętnościami praktycznymi m.in. praca z mapami (cyfrową i analogową), możliwość wykorzystania umiejętności językowych, organizacją wyjazdu, przewodnictwem uczestnicy nabyli bezcenne doświadczenie, które mogą wykorzystać w życiu.
Czwarta edycja projektu GEOpraktyki po raz kolejny kończy się sukcesem, o czym świadczy wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie StRuNa – Studencki Ruch Naukowy, w kategorii - Studencka Wyprawa roku 2018.
GEOpraktyki to projekt otwarty, który tworzą studenci Wydziału Nauk Geograficznych i Geologicznych. Zachęcamy do współpracy, tworzenia i stania się jego częścią. Już niedługo rozpocznie się rekrutacja do kolejnej, jubileuszowej 5-tej Edycji projektu. Wszelkie szczegóły będą dostępne na stronie internetowej (http://geopraktyki.amu.edu.pl/pl/) i profilu na Facebook’u (https://www.facebook.com/geopraktyki/ ).
Geopraktyki to interdyscyplinarny, cykliczny projekt studentów Wydziału Nauk Geograficznych i Geologicznych, którzy łączą w jedność ciekawość świata z zainteresowaniami badawczymi. Do tej pory byliśmy:
I edycja – w peruwiańskiej dżungli (2015 r.)
II edycja – na stokach Andów (2016 r.)
III edycja – sercu Eurazji (2017 r.)
IV edycja – w dorzeczu Mekongu (2018 r.)
