W Sali Rady Wydziału Studiów Edukacyjnych UAM odbył się Jubileusz 75-lecia urodzin oraz pięćdziesięciolecia pracy naukowej profesora Kazimierza Przyszczypkowskiego, wybitnego pedagoga, eksperta z zakresu polityki oświatowej i zarządzania oświatą.
Byłego Dziekana Wydziału Studiów Edukacyjnych UAM oraz Prorektora do spraw studenckich UAM. Jubileusz był dla Profesora niespodzianką przygotowaną przez zespół Zakładu Polityki Oświatowej i Edukacji Obywatelskiej, którym Profesor kierował przez wiele lat. Po rozpoczęciu uroczystości swoje życzenia złożyli, Pełnomocnik Rektora ds. rozwoju i zarządzania strategicznego, prof. Zbyszko Melosik, w imieniu Rektora Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu prof. dra hab. Andrzeja Lesickiego oraz Dziekan Wydziału Studiów Edukacyjnych UAM, prof. zw. dr hab. Agnieszka Cybal-Michalska. Laudację na cześć Jubilata wygłosiła w imieniu swoim oraz koleżanek i kolegów dr Izabela Cytlak.
Czytaj też: 50 lat i 4 miesiące…
Współpracownicy Profesora składając życzenia wręczyli prof. Kazimierzowi Przyszczypkowskiemu egzemplarz pracy doktorskiej oraz obraz przedstawiający wiatrak ze Śmigla, rodzinnej miejscowości Pana Profesora. Zaproszeni goście, przyjaciele z Uniwersytetu, w „Panelu Przyjacielskim” wygłosili przemówienia nawiązujące do wspólnej drogi naukowej i pozanaukowej, a współpracownicy z Zakładu Polityki Oświatowej i Edukacji Obywatelskiej w swoich wystąpieniach odnieśli się do pracy naukowo-badawczej Profesora.
Jubileusz pięćdziesięciolecia pracy naukowej prof. Kazimierza Przyszczypkowskiego był bardzo dobrą okazją do tego, by zatrzymać się nad problematyką badawczą, która pochłaniała Jubilata przez ostatnie pół wieku. Można powiedzieć, że spełniło się w Jego życiu zawodowym chińskie przysłowie „obyś żył w ciekawych czasach”. W tych latach w Polsce wydarzyło się bardzo dużo. To czasy dramatycznych zrywów społecznych, radykalnych przemian, wzbudzanych/traconych nadziei. W tym wszystkim w sposób uważny uczestniczył Kazimierz Przyszczypkowski. Wrażliwość społeczna i naukowa kierowała Jego uwagę na człowieka związanego dynamiką zachodzących procesów społecznych. W kolejnych podejmowanych projektach badawczych starał się ustawicznie odkrywać znaczenie edukacji jako instrumentu służącego waloryzacji ludzkiego życia i będącego arką ocalenia w nieraz nie przyjaznym świecie.
Zdaje się, że dobrze wyraża postawę życiową i naukową Jubilata motto autorstwa Jana Nowaka-Jeziorańskiego wprowadzające do książki „Opozycja polityczna w Polsce – wyzwania dla edukacji. Pomiędzy oporem, emancypacją i transformacją” (Poznań – Toruń 1993): „Nie ma oporu tam, gdzie nie ma nadziei. Bez tego motoru działania jakim jest nadzieja – walka i związane z nim trudy i niebezpieczeństwa tracą swój sens i cel”.